Erken Dönem Büyütme Süreci

Nadir görülmekle birlikte transfer sırasında veya kutuda premature (erken kuluçka) görülürse, bu balıkları da korumak ve büyütmek mümkündür. Çoğu durumda bu balıkların uygun bir bakımla normal bir zamanda yumurtadan çıkmış balık gibi davranacağını ve büyüyeceğini belirtmek gerekir.

Dikey inkübatörlerde (kuluçka dolaplarında) günde en az bir kere tepsilerin açılması ve yumurtaların incelenmesi gerekir. Yumurta kabukları ve ölü yumurtalar sistemden çıkarılmalıdır. Yetiştirme havuzlarına yerleştirmeden önce yavruların uygun gelişim aşamasında olduğunu teyit etmek önemlidir. Popülasyonun % 90'ının yüzmeye ve yem almaya hazır olması bunun için yeterlidir ki bu süre kuluçka suyu sıcaklıklarına bağlı olarak kuluçkadan 14 ila 20 gün sonraya karşılık gelir.

Yatay sistemlerde (kuluçka kanalı) ise, tepsilerin altındaki elek büyüklüğünün keseli larvaların alttaki tanka (yalak) düşmesine izin verecek büyüklükte olması gerekir. Yumurtaların açılması bittikten sonra, tepsiler nazikçe çalkalanmalı ve geride kalan larvaların da yumurta kabuklarından ayrılarak, asağı düşmesi sağlanmalıdır. Eğer elek büyüklüğü, alt tanka düşmesi için yeterli değilse, tıpkı dikey sistemlerde olduğu gibi, yumurta kabukları ile ölü yumurtalar el ile temizlenmelidir.

Kavanoz tipi (Zuger Şişesi) inkübatörlerde, kuluçka esnasında, görece daha hafif olan ölü yumurtalar ile yumurta kabukları dışarı atılır. Eğer, bu kabuk ve ölü yumurtalar bir şekilde yalağa akarsa, buradan çıkarılmalıdır. İnkübatör içindeki akıntı ve yumurtaların üst üste durduğu zamanki kalınlığı, sağlıklı balığın, yumurta kabukları ve ölü yumurtalar ile birlikte dışarı atılmasına sebebiyet verecek kadar fazla olmamalıdır. Keseli yavru, kesesini tükettikten sonra, daha da aktifleşip hareketlenerek, yüzmeye başlarlar, suyun iç harketi yardımıyla yukarı doğru hareketle inkübatörden çıkarak yalağa geçerler. İnkübatörde kalan ve çıkamayan bütün sağlıklı yavrular el ile yalağa alınmalıdır.

Yavru balıklar, tecrübeye göre maksimum yaşama yüzdesi ve büyüme oranına sahip olduklarında ön büyütme tanklarına alınırlar. Aşağıdaki 1, 2 ve 3. resimlerde olduğu gibi, büyütme tanklarına erken alındıkları takdirde yumurta kesesinde tahribat ve aşınma meydana gelme ihtimali çok fazladır.

Hatta ekstrem durumlarda bu tahribat, kese zarının yırtılmasına ve kese materyalinin pıhtılaşmasına (katılaşmasına ki bu beyaz renge dönüşmesiyle anlaşılabilir) ve ileriki dönemde yavrunun ölümüne sebebiyet verebilir. Bu erken dönemde tanka alınan larvalar genelde sudan ağır olduğu için tankın tabanında birikirler ve üst üste yığılma neticesi altta kalanlar oksijensizlikten ölebilirler. İlk yavru yemlerinin sistemde kullanılmaya başlaması ve suyun daha da bulanıp kirlenmesi sonucu durum daha da kritikleşir.

Eğer tanka alım, kesenin içindeki besinsel rezervin tamamıyla bitmesinden sonra yapılırsa da benzer şekilde problem görülür. Yemi ilk tanıtma ve yem alımını öğrenme aşamasındaki hayatsal enerji rezervleri yetersiz kalırsa yavrular açlıktan ölebilirler. Araştırmalar göstermektedir ki, yavrular yem ile tanıştırıldığı, yüzmenin başladığı ve yaş ağırlığın (MAWW) maksimum olduğu bu zorlu geçiş döneminde, maksimum büyüme oranına ve optimal sağlık seviyesine sahip olurlar. Her kuluçkahanenin, kendi tesislerine has şartları gereği değişiklik gösteren bu sürecin optimum uzunluğunun belirlenmesi çok önemlidir.

Resim 1 – Kuluçkadan 1 gün sonra

Resim 2 – Kuluçkadan 4 gün sonra

Resim 3 – Kuluçkadan 14 gün sonra

Resim 4 – Kuluçkadan 21 gün sonra (yukarı doğru yüzebilen yavrular ilk yemleme için hazır)

Larvanın yukarı doğru yüzmeye başlaması ve ön büyütme tankına alınması sırasında suyun akış hızı çok önemlidir. Su debisi, larva için gerekli oksijen seviyesini sağlayacak kadar fazla olmalıdır. Fakat bu akış hızı, akıntıya karşı yüzmekten dolayı larvanın enerjisinin tükenmesine sebebiyet verecek kadar da fazla olmamalıdır.

İdeal olarak larvalar tankta homojen olarak dağılmalıdır. Eğer larvaların suyun giriş ağzında toplandıkları görülürse, oksijenin yetersiz olduğu anlamına gelir. Bunun tersine suyun çıkışındaki ızgarada kümelendikleri görülüyorsa bu da akıntının çok fazla olduğuna işaret eder. Bu her iki durum da sakıncalı olup, muhtemel ölümlere sebebiyet verebilir.

Bu drumlara engel olabilmek amacıyla yetiştirme tankının tabanına bir “alt tabaka paspası” yerleştirmek yararlı olabilir. Prensip, yavru balıkların belirli bir süre için akıntıdan korunabilmeleri ve dinlenebilmeleridir.

Ön Büyütme tankının altındaki yüzey paspası

Alabalıkların ilk beslenmesi, her balık grubundan en iyi performansı sağlamak için önemlidir. Yemin türü, yemlemenin sıklığı ve yemlemenin nasıl uygulandığı önemlidir. Özellikle yavru balıklara yönelik içerik ve boyut ile tasarlanmış bir yemle beslenmesi ve saygın bir yem üreticisi kullanılması şiddetle tavsiye edilir. Genellikle bu diyetler pahalı görünebilir, ancak az yeme ihtiyaç vardır ve düşük maliyetli diyetler nadiren iyidir. Web sitemizin "Teknik Bilgiler" bölümünde yer alan Troutlodge çalışma raporunda “Yem Oranı ve Yem Tipinin Troutlodge Yavrularının Büyümesine Etkileri” bölümüne bakınız.

Yem tedarikçileri, diyetlerinin her biri için yemleme çizelgeleri verirler. Larval ve yavru yemleri, daha büyük balıklar için üretilmiş diyetlerden daha yüksek bir protein ve enerji içeriği gerektirir. Yavru balık yaklaşık yaklaşık olarak% 50 protein ve % 15 yağ içermelidir. Görece daha büyük balıklar için yemi ucuzlatma gibi sıkça yapılan hatalardan kaçının, çünkü bu yemler genellikle balığın ilk ihtiyaç duyduğu önemli bileşenlerin doğru miktarlarını veya oranlarını içermez.

Kaliteli bir yem seçildikten ve yem miktarı belirlendikten sonra, bir sonraki husus balığın nasıl besleneceğidir. İlk yemlenen yavrular, tüm balıklar aktif olarak beslenene kadar günde en az on kez az miktarda elle beslenmelidir. Temel olan az ama sık beslemek ve bu yolla yavruları yeme alışmaya zorlamaktır.

Bu aşamada, , balıkları daha iyi gözlemlemek için günde iki veya üç kez el ile besleme yapmak diğer zamanlarda otomatik bir besleyici kullanmak en ideal yoldur. Yavrular büyüdükçe, beslenme sıklığı kademeli olarak günde yaklaşık beş keze kadar azaltılabilir. Alabalık her bir beslenmede vücut ağırlığının kabaca % 1'i kadar kuru yem alabilir, yemleme sıklığı da bu bilgiye göre ayarlanmalıdır.

Yavruların ağırlığı çok hızlı artar, bu nedenle ilk 4 ila 6 hafta boyunca, nümune alarak balık ağırlığı her hafta ölçülmeli ve günlük yem oranı değişen balık ağırlıklarına göre ayarlanmalıdır.

Yavurların boyu 5 cm'den küçük iken, yem su yüzeyinin en az 2/3'üne dağılacak şekilde verilmelidir. Yem su girişine yakın yerde verilirse, sadece en güçlü ve en büyük balığın yemesi muhtemeldir ve homojen büyüme olmaz. Yemi çıkış eleklerine çok yakın bir şekilde vermek de sakıncalıdır, bu durumda balıklar yemeye başlamadan önce yem tank dışına çıkabilir.

Size verilen yemleme tablolarının kullanılması şiddetle önerilse de, bu tablolar sadece rehber niteliğindedir ve gözlemlere dayalı olarak bireysel kararlar verilmelidir. Balığınızı asla aşırı beslemeyin. Tankın dibinde biriken yem uzun süre bozulmadan kalacaktır. Fazla yem, su kalitesinin bozulmasına yol açar ve hastalığa davetiye çıkarır. Tankınızdaki fazla yemi derhal temizleyin.

Tüm yavrular aktif olarak yeme alıştırıldıktan sonra otomatik yemlemeye başlanılabilir. Piyasada çok çeşitli otomatik yemleme cihazları vardır. Bu cihazlardaki temel prensip, küçük miktardaki yem miktarının mümkün mertebe sık olarak tüm gün boyunca balığa eşit aralıklarla eşit ağırlıkta verilmesini sağlamaktır.

Herhangi bir otomatik besleyicinin olası bir dezavantajı, tek bir besleyicinin yemi tek bir noktadan vermesi ve bu sebeple daha büyük ve daha güçlü balıkların, daha küçük ve daha zayıf balıkların bulunduğu bölgelere de hakim olmasıdır. Bu sebeple ön büyütme tanklarına birden fazla otomatik yemleme konulması tavsiye edilir. Sıklıkla besleyicinin çalışıp çalışmadığını ve balıkların düzenli olarak yemi alıp almadığını kontrol etmek çok önemlidir.

Bantlı ve zaman ayarlı otomatik yemleme